Het is een drama in de drassige polder.
Verdwijnend licht ontneemt mij langzaam, maar veel te snel,
het zicht op de silhouetten van de stad.

De tijd vliegt, de sneeuwganzen al voorbij mijn lens
en voor mij ligt, ontkleed of schaars bedekt met restje sneeuw,
steeds donkerder moerassig land.

Het is een drama in de polder, maar ‘n laatste beetje gloed
weerspiegelt voorzichtig in het water de belofte van de lente
en mijn vurige verlangen naar de terugkeer van het licht.